Geleceğe dair giderek tükenmekte olan umutları, “belki’’ iyimserliğiyle taze tutmaya çalışarak, yeni bir yıla adım atmaya hazırlanıyoruz.
“Neden olmasın’’larla yüklü ihtimaller dünyasına ilk adımı atmak üzereyiz.
Geride kalan yıllarda o ilk adımlar, hep hüsranla sonuçlandı.
“Gelsin artık’’ diye sabırsızlandığımız yıllar için “gitsin artık’’ diye söylenmek neredeyse kader oldu…
Ama onca soruna, onca olumsuzluğa rağmen umutları hep taze tutmaya çalıştık…
Başka da çare yoktu ki zaten…
Yaşama tutunabilmek için birer can simidiydi umut…
Ölmedik ama yaşamak da sayılmazdı bizimki…
“Belki’’lerle direndik.
Şimdi ihtimaller dünyasının eşiğindeyiz.
“Yeni bir yıl, yeni bir başlangıç’’ umudunu diri tutarak bir adım sonrasına bakıyoruz yine…
Yıllanmış dertler, çürümeye yüz tutmuş umutlar, geleceğe dair umutları da törpülüyor…
Bolluk, bereket biraz lüks kaçıyor ama sağlık içinde borçsuz bir yaşam neden olmasın.
Hayatın ihtimallerle dolu olduğunu hatırda tutmak gerek…
Çaresizliğin, umutsuzluğun alternatifidir ihtimaller.
Diri kalmanın ilacıdır…
Yarın karanlığın sonu, aydınlığa giden yolun ilk adımı olabilir…
Yeni bir yıl,
Yeni bir başlangıç…
Tebessümle maskelenen yüzlerde giderek belirginleşen aydınlık…
Ve mutluluk yüklü gülücükler…
Umalım hayaller gerçek olsun…
Asık yüzler yerini tebessüme,
Tebessümler de yerini mutluluk kahkahalarına bıraksın.
Umutların yeşereceği, geleceğe dair düşlerin gerçekleşeceği bir yıl dileğiyle…
Hoş geldin…