Büyük bir gürültüyle fırladım yataktan.
Daha gün ağarmamış…
Yarı karanlık bir ortam…..
Sanırsınız ki bina yıkılıyor.
Deprem desen değil,
Bomba desen değil…
Giderek şiddetlenen bir gürültü.…
Neden sonra anlayabildim durumu…
Kendime gelmem epey zaman aldı…
Apartmanın beşinci katında oturan komşunun küçük oğlu…
Belli ki okula geç kalma telaşında…
Üçer, beşer iniyor merdivenleri…
Ama ne iniş…
İnmiyor da, yakıp yıkıyor ortalığı…
Şansı var ki o telaşla düşmüyor…
Bir düşse sağlam kemiği kalmaz….
Ne yapsın çocuk….
Göze almış hastanelik olmayı….
Kim bilir kaç evde yaşanıyor aynı telaş,
Aynı korku…
Sağlam bir gerekçesi de yok bu telaşlı koşturmanın…
Bu sefer de ‘’böyle olsun’’ demişler, böyle yapmışlar…
Gün daha ağarmamış…
Çocuklar derse yetişecek…
Sokaklar ıssız,
Sokaklar karanlık…
Büyükler öyle buyurmuşlar ya….
