Normale hasret kaldık…
Anormallikler batağında çırpınıp duruyoruz…
Ekonomide anormallik,
Sosyal yaşamda anormallik,
Kavgalar, dövüşler, cinnetler, cinayetler günlük yaşamın rutinleri olmuş….
Selamlar, sevgiler, kucaklaşmalar gitmiş…
Yerlerini kızgın, kuşkulu bakışlar, terslenmeler, yüz çevirmeler almış…
Ne oldu bize…
Nasıl geldik bu hale…
Nerede bir fincan kahvenin hatırı?
Balkondan balkona sohbetler…
Biraz ‘’havadan sudan’’, ‘’Biraz da dedikodu’’ .
Ama zararsız olanından…
Bazen ‘’Mavi hırka altına o renk etek giyilir mi?’’ türünden.
Bazen de ‘’Bizim oğlan takıldı bu kıza’’ misali…
Sanki hiç yaşanmamış gibiler…
Bayramlar bile ‘’kaçış’’ fırsatı olmuş…
Bir de uzun soluklu tatil getiriyorsa…
Boş ve eşi dostu…
Varsa hala olanağın koş sahile…
Yoksa kıs televizyonun sesini evde otur.
Havalar da eski hava değil…
O da dağıtmış kendini…
Ortama ayak uydurmuş adeta…
35 derece,
40 derece…
Almış başını gidiyor…
Normali özledik…
Hem de çok…
Ama normal bizi özlememiş…
Belli de ediyor…
