Kime sorsanız mutlu olmak istiyorum diyor, mutluluğu ulaşılacak bir amaç olarak görüyor. Bir tarafta mutluluk için çırpınıp duran ancak bu çabadan yorulmuş mutsuz insanlar ordusu ;diğer tarafta ise pes etmiş ve mutsuzluktan beslenen bezgin, depresif , yalnız kalabalıklar…
Huzur varsa, refahınız yerindeyse, beklentilerinize kavuşuyorsanız, basit konuları dert etmiyorsanız, kendinizi karşınızdakinin yerine koyup, belki penceresinden bakabiliyorsanız, mutlusunuzdur.Kendinizle barışık ve kendinizi seven biriyseniz, bencil değilseniz, hak yemiyor , vicdanınız rahat, bir hastalığınız da yoksa mutlusunuzdur. Toplumsal duyarlılık sahibiyseniz, gönül huzuru içindeyseniz, dargın-kırgın ilişkiler içinde değilseniz mutlusunuzdur.
Unutmayalım ki, önemli olan yalnızca sizin mutluluğunuz da değildir. Hatta, mutlu edebildikleriniz kadarsınızdır. Komşunun, arkadaşlarının, çocuklarının,sevdiklerinin mutluluklarına katkı veriyor, acılarını paylaşıyor; başkalarının mutluluğundan hoşnut oluyorsan, en az sen de onlar kadar mutlusundur.
Hayat acılar ve mutluluklarla bir bütün.Her daim mutlu olmak için ısrar ettiğimizde bunun mümkün olmadığını görüp daha da mutsuz olabiliyoruz.Kıskançlık da mutluluğa engeldir. Bencillik kötü huydur. Yardımsever ve şefkatli isen mutlusundur. Dahası yapmaktan keyif aldığımız şeyleri içimizden gelmese de yapmaya çalışmak, sürekli eleştiren ve şikayet eden insanlardan uzak durmak, bunun yerine enerjimizi yükseltecek, bizi iyi hissettirecek kişilerle vakit geçirmek de önemli diye düşünüyorum…
Gelecek kaygısı içinde olmamış şeyler için üzülmemek, kendine daha fazla özen göstermek, bir kedinin başını okşamak, bir ağaca sarılmak, güzel bir çiçeği koklamak ; yani yaşamla her gün yeni bir bağ kurmak da mutluluk sebebi olabilir. Mutlu insanlar mutlu halkları oluşturur. Zaman zaman nikâh şahitliği yaparım. Evlenenlere hep şöyle derim“Değirmen iki taştan, muhabbet iki baştan. “Zaten insan kendi başına mutlu da olamaz. Mutluluğun resmi de yoktur…
Yıllar önce Bartın Kitap Fuarı’nda, Muzaffer İzgü ve eşi öyle bir mutluluk sergilediler ki; ben de O’na sordum: “ Bu mutluluğu ne’ye borçlusunuz?’’. İşte yanıtı : “Biz Günsel’le gözlerimizle konuşuruz”.Mutluluk belki de bu hayatta en çok ulaşmak istediğimiz, herkesin yaşamı boyunca peşinden koştuğu en önemli duygudur. Mutluluk, insanın kendini gerçekleştirebildiği en üst seviyedir. Bu duygunun yerine konabilecek başka bir duygu yoktur. Hiçbir şey mutluluk duygusunun yerini dolduramaz.Bana göre insanın kavuşabileceği en büyük mutluluk,kendi durumundan hoşnut olmasıdır.Ne diyor J.M. Barrie: "Mutluluğun sırrı sevdiğin şeyi yapmakta değil, yaptığın şeyi sevmektedir."
