Şubat'ın gelişiyle birlikte Ankara, adeta buzhaneye döndü.
Dondurucu soğuklar insanın içini titretiyor.
Kar yağışları ise beklenenin altında kalıyor.
Serap misali…
Bir görünüp, bir yok oluyor…
Buna bir de mevsimsel zorunlu harcamaların aile bütçesine getirdiği yük eklenince, haliyle insanların gözü sürekli takvim yapraklarına takılıyor.
Havalar soğudukça yaprak demeti inceleceğine kalınlaşıyor gibi…
Sanki zaman duruyor.
Özlemi çekilen yaz ayları, ''kaf dağı''nın ardında kalıyor.
Doğal gaz faturaları el yaktığından, hayallerle ısınmaya çalışıyor insanlar.
Güneşli günlere, sahil kenarlarına özlem erken tavan yapıyor.
Hele denize hasret Ankara'da yaşıyorsanız.
Şimdi, ''Daha kışı görmeden, yaz özleminden bahsediyor'' diye düşünenler olacaktır.
Haksız da sayılmazlar hani…
Ama bizim de söz hakkımız olmalı değil mi?
Aza kanaat getirmesini biz de biliriz elbet.
Denizimiz olmasa da göl kenarında bir kafede günün yorgunluğunu atabilmenin keyfine fit oluruz düşlerimizde.
Kış ortasında, gölün maviliklerinin seyrine dalıp, sindire sindire kahvemizi yudumlayarak içimizi ısıtmanın hazzını da…
Göl deyince Mogan geliyor haliyle akla…
Sivrisineklerden, lağım kokularından arındırılmış kıyılarında soluklanabilme özlemiyle insanların yanıp-tutuştuğu Mogan…
Hasreti sonlandıracak çalışmalar var elbet ama yetersiz…
Mogan Gölü'nün temizliği için Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Büyükşehir Belediyesi ve Gölbaşı Belediyesi'nin iş birliği ile hazırlanan protokol 2014 yılına imzalanmıştı.
Temizlik çalışmaları planlanan süreden 2 yıl geç başlamıştı.
Gölü her yönüyle istenilen noktaya getirmeyi amaçlayan çalışmalar, çeşitli nedenlerle bugünlere kadar uzadı.
Başkent halkı, kirlilikten arındırılmış, pırıl pırıl bir Mogan'la bir an önce buluşmanın özlemini yaşıyor.
Soğuk da olsa, göl manzaralı bir ortamda yudumlanacak sıcak bir çay, köpüklü bir kahve, Şubat'ın soğuğuna, Mart'ın ayazına kalkan olacaktır.
En azından bakışları takvim yapraklarından uzaklaştıracaktır.
